ما و مجنون همسفر بوديم در صحراي عشق! ... او به منزلها رسيد و ما هنوز آواره ايم ... برسم تهران ميگويم شرح داغ را

براي شما و *و هر آواره اين صحرا.....نه,اين بهانه هاي پر بها ,نه ,اين آه هاي پشت هم مدام,نميگذارد درد,نه,كه برگردم به شهر خدعه و نيرنگ,عروس هزار رنگ صد ننگ,هنوز دلم به بهشت بند است و من افتاده ام در هزار حرف مگو